Norman Leto, "Gainsborough Ex-Portrait", Galeria Sztuki im. Jana Tarasina
Żużel w sztuce? Artystyczna analiza odcinka "M jak miłość"? Twórczość malarska najbardziej nagradzanego polskiego reżysera młodego pokolenia? Wstające kościotrupy? Latem galerie nie próżnują i mają do zaoferowania ekspozycje bardziej zaskakujące i emocjonujące niż losy pytona tygrysiego.
Przedstawiamy wystawy, które tego lata powinny być obowiązkowym elementem planu idealnego urlopu lub po prostu wartościową atrakcją podczas lata w mieście.
1/11
"Mit i sny", Arsenał Galeria Miejska w Poznaniu (10.08-16.09.2018)
Jedna z najbardziej znanych współczesnych artystek indyjskich, Mithu Sen, przedstawia swoje rysunki, rzeźby i instalacje w Poznańskim Arsenale. Jej projekty często nawiązują do podróży do danego kraju lub miasta. Tym razem bierze pod lupę Poznań oraz Polskę.
W ramach wystawy indywidualnej w Galerii Miejskiej Arsenał artystka Mithu Sen przedstawia jeden z odcinków polskiego serialu "M jak miłość" (2000 rok), w którym w wypadku ginie Hanka Mostowiak. Wczuwa się w filmową narrację i podkłada pod nią własny tekst, nie znając tutejszej kultury i obyczajów. Opowiada swoją historię o nas. Artystka „odczytuje” gesty i mimikę groteskowej sceny, która była inspiracją do memów i drwin internautów przedmiotem drwin wielu internatów.
Mithu Sen zajmuje się mitami związanymi z daną kulturą. Nieustannie opowiada historie, których podstawowym materiałem i medium jest ludzkie życie. Artystka gra z potencjałem języka i pisma, pokrywając galeryjne ściany napisami odnoszącymi się do jej sposobu odczytania wybranego odcinka „M jak miłość”.
"Żużel w sztuce”, BWA Tarnów (do 26.08.2018)
Wystawa „Żużel w sztuce” prezentuje historię jednego z najpopularniejszych w Polsce sportów. Do udziału w przedsięwzięciu zaproszono najwybitniejszych przedstawicieli polskiej sceny sztuki współczesnej, którzy zaprezentowali obrazy, rzeźby oraz prace dźwiękowe. Wśród nich: Paweł Althamer, Wojciech Bąkowski, Cezary Bodzianowski, Przemysław Matecki, czy Wilhelm Sasnal.
W historycznej części ekspozycji autorzy pragną ukazać historie żużla przez pryzmat polityki wypełniania wolnego czasu realizowanej przez władze PRL, zmian w okresie transformacji ustrojowej, współczesnej profesjonalizacji i pełnej komercjalizacji świata sportu.
Ekspozycja jest skierowana zarówno do fanów żużlu, jak i miłośników sztuki. Autorzy, poprzez metaforę, pragną pokazać podobieństwo między żużlowcami i artystami. Cechą wspólną jest poświęcenie, którego oba zawody wymagaj, a także ryzyko porażki, jakie za sobą niosą.
„Czerwona materia. Nadia Léger”, Muzeum Sztuki w Łodzi (do 09.09.2018)
Wystawa w Łódzkim Muzeum Sztuki to swoista podróż Nadii Léger przez konteksty historyczne i polityczne, kluczowe dla przemian w dwudziestowiecznych ruchach awangardowych i twórczości artystki. Nadia Léger czerpie inspirację z burzliwych politycznie czasów, w których dane jej było żyć.
Pierwsza część wystawy poświęcona zostanie kontekstom związanym z powstaniem w Łodzi Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej grupy a.r.. Druga część ekspozycji wskaże na konsekwencje owego zaangażowania i skoncentruje się na okresie powojennym.
„Perspektywa wieku dojrzewania...”, Muzeum Śląskie w Katowicach (do 30.09.2018)
Wystawa „Perspektywa wieku dojrzewania. Szapocznikow – Wróblewski – Wajda” w Muzeum Śląskim w Katowicach prezentuje wybrane przez legendarną kuratorkę Andę Rotteneberg prace trójki polskich artystów, których sztukę zna cały świat: Aliny Szapocznikow, Andrzeja Wróblewskiego oraz Andrzeja Wajdy. Przedstawia trzy różne perspektywy artystyczne, które połączyło wspólne doświadczenie II wojny światowej.
„Perspektywa wieku dojrzewania. Szapocznikow – Wróblewski – Wajda” jest pierwszą wspólną ekspozycją trójki najważniejszych artystów powojennej Polski. Ich dzieła jeszcze nigdy wcześniej nie były prezentowane obok siebie. Na wystawie możemy podziwiać 50 prac rzeźbiarskich i rysunków Aliny Szapocznikow oraz tyle samo obrazów, monotypii i rysunków Andrzeja Wróblewskiego. Dzieła Andrzeja Wajdy, poza fragmentami jego filmów, uzupełniaką szkice do scenopisów, plakaty i fotosy z planów.
„Kościoptrupy muszą wstawać”, Gdańska Galeria Miejska (do 26.08.2018)
„Kościotrupy złożone w muzeach na przechowywanie muszą wstawać” – słowa Zygmunta Bumana były inspiracją dla twórców wystawy. Muzea, które miały stać na straży niezmienności i trwałości zaczęły przypominać mauzolea. Obecnie instytucje zajmujące się sztuką muszą często stanąć przed dylematem: czy pozostać świątyniami sztuki, odizolowanymi od rzeczywistości, czy też odpowiedzieć na oczekiwania nowej publiczności i wizji świata? Wśród zaproszonych artystów same znakomite nazwiska, m.in. Paweł Althamer, Karolina Breguła, Ewa Juszkiewicz, Przemek Matecki, Dorota Nieznalska czy Marcin Zawicki.
Wystawa została przedstawiona w dwóch oddzielnych galeriach. Pierwsza, prezentowana w Gdańskiej Galerii Güntera Grassa, mieszczącej kolekcję dzieł Noblisty, nawiązuje do tradycyjnej formy prezentowania dzieł sztuki. Dla kontrastu, Gdańska Galeria Miejska 2, przeradza się w przestrzeń otwartą, promuje „aktywne” muzeum. Akcentuje relację muzeum–odwiedzający, zamiast tej tradycyjnej: muzeum–kolekcja. Autorzy stawiają otwarte pytania, nie oczekując jednoznacznych odpowiedzi, ale raczej zaangażowania w dyskusje.
.jpg)
„Kintop. Od filmu”, Galeria Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu (do 31.08.2018)
"Kintop. Od filmu” to wystawa autorstwa Normana Leto, tegorocznego laureata Paszportu Polityki w kategorii Sztuki Wizualne. Artysta przez krytyków sztuki zaliczany jest do grona najciekawszych i najbardziej oryginalnych twórców młodego pokolenia.
Przez ostatnie kilka lat Norman Leto realizował film “Photon”, paradokument z wątkiem fabularnym, program przyrodniczy i wywiad z badaczem w jednym. Przedstawia powstawanie materii, informacje dotyczące powstawania życia oraz futurystyczną wizję świata. Centralną część filmu stanowią wizualizacje procesów biologicznych zrealizowane w technice animacji 3D, które kontrastują ze scenami wideo czy rejestracjami przyrody.
Norman Leto podczas realizacji filmu w celu utrzymania balansu między światem cyfrowym a zewnętrznym, spędzał czas realizując projekty malarskie. Wystawa “Kintop. Od filmu” poprzez zestawienie malarstwa i wideo ma ukazać różnorodność praktyk Normana Leto i otworzyć przed widzem świat artysty, który w ciągu ostatnich lat z cenionego plastyka stał się nagradzanym filmowcem.
Ładowanie odtwarzacza...
„Christian Dior i ikony paryskiej mody...”, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi (do 26.08.2018)
Posiadacz największej w Polsce kolekcji strojów i akcesoriów mody od połowy XIX wieku do współczesności, Adam Leja, po raz kolejny zaprezentował część swoich bogatych zbiorów. Ponad trzysta obiektów, w tym kilkadziesiąt strojów oraz akcesoria, m.in. biżuterię, buty, kapelusze, okulary, a nawet pierwsze perfumy Christiana Diora z 1947 r. czy oryginalny autograf projektanta – to wszystko można zobaczyć na wystawie „Christian Dior i ikony paryskiej mody z kolekcji Adama Leja” w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.
Adam Leja to historyk sztuki, pasjonat wzornictwa epoki art déco i mody. Od 1992 roku prowadzi Galerię 32 w Warszawie. Jego zbiór, którego fragment będzie prezentowany w łódzkim muzeum, liczy ponad pięć tysięcy obiektów, co czyni go jednym z największych i najbardziej rozpoznawalnych kolekcjonerów mody w Europie Wschodniej.
.jpg)
„Cricot idzie!” CRICOTEKA w Krakowie (do 19.08.2018)
Spośród teatrów eksperymentalnych w dwudziestoleciu międzywojennym jeden szczególnie wpisał się w historię polskiej sceny. Był to teatr plastyków Cricot, założony przez Józefa Jaremę, skupiający absolwentów krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, awangardowych literatów oraz krytyków. Był najdłużej funkcjonującym teatrem awangardowym okresu międzywojennego. Jego plany na przyszłość pokrzyżował wybuch II wojny światowej.
Ekspozycja jest pierwszą w historii wystawą poświęconą teatrowi Cricot. Główna oś wystawy przebiega chronologicznie – od 1933 do 1939 roku. Pokazane zostały projekty kostiumów i scenografii, plakaty, szkice, obrazy olejne, rzeźby, dokumentacja archiwalna, fotografie oraz materiały filmowe i muzyczne z polskich i zagranicznych kolekcji. Większość prac i archiwaliów udostępniono publiczności po raz pierwszy.
„Bestia, bóg i linia”, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (do 7.10.2018)
Wystawa „Bestia, bóg i linia” to splot wiedzy, religii i sztuki w regionie Azjii i Pacyfiku. Jest ona zaproszeniem do spojrzenia na współczesność oczami Wschodu. Nie porusza jednak tematu Wschodu, jaki znamy z mitologizacji i naszych wyobrażeń. Zagłębia się w tematykę Wschodu realnego, jako rejonu, gdzie rozgrywają się istotne debaty i gdzie rodzą się idee przyszłości.
Poprzez prezentację ponad 50 twórców m.in. z Kambodży, Indii, Wietnamu, Madagaskaru, Bangladeszu, Filipin czy Australii wystawa stwarza możliwość głębszego wejrzenia w ten rozbudzony artystycznie i politycznie rejon świata.
„Inne Tańce”, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (do 23.09.2018)
Inne tańce w U-jazdowskim to przykład wzorcowej wystawy, jakiej można oczekiwać po dużych galeriach sztuki współczesnej. Widowiskowa, pełna rozmachu, przystępna, a zarazem merytoryczna, nowatorska, o dużej wartości edukacyjnej. Przestrzeń galeryjna pomieściła awangardowe formy teatralne, taneczne i muzyczne, rzeźbę, fotografię, a nawet VR. Pokazano dzieła dwudziestu artystek i artystów, m.in. Chóru Kobiet, Krzysztofa Garbaczewskiego, Anety Grzeszykowskiej, Komuny//Warszawa, Anny Zaradny, Konrada Smoleńskiego, Anny Karasińskiej, Aleksandry Wasilkowskiej, Wojtka Ziemilskiego i Marty Ziółek.
Dzieła łączy przede wszystkim zakorzenienie w tradycji performansu i jej twórcza reinterpretacja. Prace reprezentują fenomen określany jako zwrot performatywny w polskiej sztuce. Sformułowanie „inne tańce” ma podkreślać to, że ekspozycja zderza nas ze zjawiskami nowymi, odchodzącymi od utartych ścieżek.
