W odrealnionym świecie gestów oraz pozawerbalnej narracji, film pokazuje wizję zbiorowej czułości oraz przekazuje treść manifestu tożsamości. Kurator wystawy – Romuald Demidenko, tłumaczy, że wypełniona choreografią, stworzona na bazie tekstów o nieheteronormatywnej reprezentacji i przeoczonych podmiotowościach, przenosi w odrealniony świat. Hipnotyczny kolaż fikcji, wyobrażeń i pragnień został zbudowany z przeplatających się sześciu scen. Jako queerowa niebinarna osoba, autor wystawy mówi: