Albert Serra jest jednym z najbardziej wyrazistych twórców slow cinema, płynnie poruszającym się między kinem a obszarem sztuk wizualnych. Serra sięga najchętniej po teksty kultury, ożywia mityczną przeszłość poprzez wydestylowanie historycznych wydarzeń do formy ekscentrycznych anegdot, a legendarne postaci wrzuca w wir codziennych wydarzeń i prozaicznych czynności. Jest autorem m.in. Honoru Rycerza (2006), Śpiewu ptaków (2008), Historii mojej śmierci (2013) czy Śmierci Ludwika XIV (2017).
Szczególnym wydarzeniem 19. edycji festiwalu będzie za to pierwsza w Polsce retrospektywa twórczości Shūjiego Terayamy (1935-1983), jednego z najwybitniejszych awangardowych reformatorów japońskiego kina i teatru (założyciela legendarnego alternatywnego teatru Tenjō Sajiki). Do historii przeszedł jako niedościgniony intelektualista, nonkonformista i nieustępliwy fanatyk pracy, a przy tym skandalista i wywrotowiec, enfant terrible, któremu w dobitny sposób udało się zrewidować rodzimą tradycję. Autor m.in. wyróżnionej na festiwalu w Cannes w 1975 roku Wiejskiej ciuciubabki, którą krytycy zestawiali z Osiem i pół Federico Felliniego, czy Żegnaj, Arko! (1984), filmu inspirowanego Stu latami samotności Márqueza. Gościem specjalnym retrospektywy będzie Henriku Morisaki-Terayama, były aktor Tenjō Sajiki, przyrodni brat artysty i jeden ze spadkobierców jego twórczości. Kuratorem sekcji jest Nikodem Karolak.
Trzecim bohaterem retrospektywy jest Olivier Assayas. To twórca osobny, nieprzyswojony ani przez mainstream, z którym flirtuje, ani przez art-house, z którego czerpie. Francuski reżyser od wczesnych etapów kariery (a rozpoczynał ją jako autor legendarnego Cahiers du cinéma) podąża własną ścieżką. Dlatego każdy następny film Assayasa zaskakuje: skalą, obsadą, stylistycznymi i tematycznymi wyborami. Jest autorem m.in. Irmy Vep (1996) czy Sils Maria (2014), a w ramach festiwalu będzie można zobaczyć kilkanaście jego filmów, w tym rzadko pokazywane filmy z lat 80. i 90.
