Rzeźbiarz w rozmowie z „Designboom” mówi o łączeniu fascynacji historii sztuki z zainteresowaniem tym, co nazywa „kryminalnym tatuażem”. Połączenie marmuru, klasycyzmu i tatuażu to powtarzalny motyw w pracach włoskiego rzeźbiarza. W porównaniu z oryginalną rzymską rzeźbą „Grupa Laokoona”, w rekonstrukcji Viale pozbywa się jednego z chłopców. Główna wijąca się postać jest pokryta od połowy uda aż do szyi i przedramion ciemnymi ilustracjami, które zawierają siedem grzechów głównych inspirowanych obrazem „The Inferno” autorstwa Giovanniego da Modeny.
„Jest to spotkanie życia i śmierci, między tym, co święte i profanum. Połączenie, relacje między tymi dwoma pojęciami, tworzą solidną więź, która wzbudza energię. Wstępne wyobrażenie o klasycznym pięknie i twardości właściwej danemu rodzajowi kryminalnego tatuażu wywołuje zdumienie” skomentował swoje prace Fabio Viale.
Zamiast tworzyć własne popiersie i marmurowe posągi, artysta przyznaję, że jest w stanie lepiej zrozumieć twórcę dzieła i jego uczucia, które się za tym kryją. Zarówno „Wenus z Milo” w wykonaniu rzeźbiarza, jaki i pięść to rzeźby pokryte tatuażami, które często można spotkać na ciałach rosyjskich więźniów. Fabio Viale wobec tego tworzy dialog między ikonografią klasyczną a rosyjską więzienną. Rosyjski tatuaż kryminalny o bardzo złożonym kodzie ma na celu opowiedzenie życia i wzbudzenie strachu. Przesłanie jest teraz zapisane na białym marmurze.
Główną cechą w pracach Viale jest jego technika tatuowania. Nowo powstałe tatuaże na marmurze nie zostają namalowane na jej powierzchni. Atrament wykorzystywany do tatuowania posągów wnika w marmur w podobny sposób, jak tatuaże wnikają w ludzką skórę.
„Każda rzeźba zmusza artystę do improwizacji, często sensowne jest zbudowanie nowych narzędzi specjalnie do testowania nowego procesu. Do stworzenia tatuaży potrzebowałem współpracy chemików, aby uzyskać jak najlepszy rezultat” dodaje w rozmowie z „Designboom” Viale.
Włoski artysta swoje życie związał z marmurem już w wieku 16 lat, kiedy uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Turynie, gdzie poznawał tajniki rzeźbienia. W młodości dosyć szybko zdobył rozgłos w rzemiośle. Po początkach związanych z produkcją elementów projektów architektonicznych i posągów na monumentalnym cmentarzu w Mediolanie, rozpoczął karierę jako współczesny rzeźbiarz. Rok po artystycznym debiucie zdobył ważną włoską nagrodę dla sztuki współczesnej za zbudowanie pierwszej funkcjonalnej łodzi marmurowej, co przyniosło mu międzynarodowy rozgłos.
