Procesy, które zachodzą w mózgu człowieka, potrafią wyjaśnić wiele zachowań, na pozór niezrozumiałych albo pominiętych podczas zakochania. W kategorii zmian hormonalnych, najbardziej zaskakujące wydaje się obniżenie poziomu serotoniny, zwanej potocznie hormonem szczęścia. Dzieje się tak po części dlatego, że w tym samym czasie poziom dopaminy znacząco wzrasta i potrafi on hamować przypływ serotoniny. Faza zakochania często łączy się również z początkowym stresem, związanym z niepewnością i wystawieniem na ryzyko zranienia.
Wspomniana wcześniej dopamina związana jest z tzw. układem nagrody. Jest odpowiedzialna za poczucie przyjemności i satysfakcji. Kiedy człowiek jest zakochany, najczęściej czeka na niego skok w nowe i nieznane doświadczenia. Mózg uwalnia więcej dopaminy, ponieważ te przeżycia potrafią być stresujące i zaskakujące, a kiedy przez nie przejdziemy są nagradzane uczuciem przyjemności. Czasem człowiek długo czeka na partnera, ekscytuje się jego nadchodząca obecnością i kiedy w końcu widzi upragniony obiekt uczuć, poziom jego dopaminy znacząco wzrasta. W to, co „zostaje nagradzane”, wchodzi również wiele interakcji tj. przytulanie, całowanie, aktywność seksualna. Co ciekawe, mózg „uczy się”, że partner aktywizuje u człowieka jego układ nagrody i cały czas chce dążyć do uwolnienia większej ilości dopaminy, czyli do większej ilości interakcji z obiektem uczuć.
Kolejny istotny hormon, to oksytocyna, inaczej hormon miłości. Występuje on przy kontakcie fizycznym: przytulaniu, trzymaniu za ręce. Odpowiada za zbliżanie się do siebie partnerów, poczuciu budowania więzi i wzmacnianiu relacji. Jednak nie tylko sam dotyk uwalnia oksytocynę, jej poziom wzrasta również przy zwierzaniu się i głębokich rozmowach partnerów. O ile początki związku mogą powodować wzrost poziomu stresu i obniżenie poziomu serotoniny, to kiedy człowiek fizycznie jest z partnerem, większość obaw po prostu znika, a oksytocyna wzrasta. I w ten sposób niepokój zastępuje poczucie bezpieczeństwa i zaufania.
A jak funkcjonuje człowiek zakochany? Na jego życie na tym etapie wpływają wyżej opisane hormony, ale też motywacja, zdrowie psychiczne i czynniki środowiskowe. Podczas zakochania u ludzi dominuje: skupienie się na partnerze i ignorowanie innych, postrzeganie ciała partnera jako lepszego od własnego, postrzeganie partnera jako dopełniającą połówkę i rozumienie intencji partnera.
tekst: Marta Łysik, źródło: Your Brain in Love, James W. Lewis, Jen Christiansen
