Narracja prowadzona przez dziecięcy głos – klasyczny chwyt dekonstruujący niewinność dzieciństwa w kinie grozy – ujawnia głębsze warstwy intrygi. Nauczycielka szybko staje się przedmiotem dochodzenia, podczas gdy materiał z monitoringu rejestruje masową ucieczkę dzieci z domów dokładnie o 2:17 nad ranem – godzinie symbolicznej w ikonografii horrorów.
Sekwencje montażowe zwiastuna operują gradacją obrazów i napięcia: od subtelnego niepokoju (dziecko wstające z ławki w zaciemnionej klasie), przez brutalne wtargnięcie w codzienność (zderzenie człowieka z pojazdem), po obrazy sugerujące przemoc rytualną (ręce przyciskające twarz ofiary) i obrazoburczą profanację ciała (czarna substancja przypominająca olej wylewana na twarz). Zabieg ten czytelnie nawiązuje do estetyki body horroru, popularnego w ostatnim czasie.
Finałowa scena zwiastuna wykorzystuje klasyczny motyw samoczynnie otwierających się drzwi, zapowiadany szeptem dziecka:
Strategia marketingowa filmu wykracza jednak poza konwencjonalne ramy promocji. Warner Bros opublikowało dwugodzinny materiał stylizowany na zapis z monitoringu, przedstawiający dzieci biegnące z nienaturalnie rozpostartymi ramionami w kierunku lasu – obraz archetypicznie niepokojący, przywodzący na myśl atawistyczne lęki związane z dziecięcym zachowaniem wymykającym się racjonalności.
Wnikliwi entuzjaści gatunku zidentyfikowali subtelne elementy w materiale – na ułamek sekundy pojawia się wizerunek drużyny baseballowej, wprowadzający dodatkową warstwę interpretacyjną: motyw amerykańskiego snu skontrastowany z nadciągającym koszmarem lub celowa dezinformacja widza.
Premiera filmu – 8 marca 2025.